aldığı ödülü sonuna kadar hak eden şahane bir yapım.
yaklaşık 45 dakikalık - 1 saatlik bölümünü afakanlar basarak izledim. dil zaten ispanyolca, altyazı takip etmekten gözlerim lugano gözlerine dönmüş, film de bir ağır ilerliyor hacı bir ağır sorma gitsin. " mına koyyim bir daha oscar alan filme gidersem iki olsun" pişmanlıkları eşliğinde geçen bu sürecin ardından filmde müthiş bir stadyum sahnesi ve kırılma anı var.
- and. action !
aha da film orada başlıyormuş ağalar. gözlerim perdeye yapıştı. meğer ilk 1 saatlik bölüm bir dünya klasiğinin, bir dostoyevski kitabının sıkıcı girizgahıymış. film orada bitiyor, tekrar başlıyor. 5 dakika izliyorsun, bitti zahar diyorsun bir daha başlıyor. the usual suspects lerden a beautiful mind lara yolculuğunuz başlıyor. bir seven oluyor bir mulholland drive. hep ters köşe yatırıyor.
filmin öylesine müthiş bir konusu ve kurgusu var ki filmi tekrar izlesem ilk kez izlediğimde sıkıntıdan intihar seviyesine geldiğim ilk 1 saatlik kısma bakarken axejet ile uçuşa geçebilirim.
