gruplaşmaya duyulan isyanı farklılığını ilan ederek dile getirme şekli. insanların parmak izleri gibi, kendileri de birbirlerinden zaten farklıdır. Farklılıkları dışa vurmaktır güç olan. Çünkü insanlar aynılaşmayınca kendilerini anlaşılmamış ve yalnız hissederler. Bu yüzden gruplaşmaya da bayılırlar. Grubun dışında kalanları da ezerler ki hazır adam toplamış ve kimin eli kimin cebinde belli olmadan yaşarken, mutluluklarına nazar değmesin diye. Mutluluklarının ve huzurlarının "aynılıklarına" daha doğrusu "aynıymış gibi davranmaya itecek davranış kalıpları ve inançlar edinmelerine" bağlı olan insanlara tepki duyan bir diğer insan da "farklıyım ulannnn var mı bana yan bakan" diyerek ortalığa atılır. Tüm bu isteri krizlerinin sonucunda da yine normal, anormal, sapık, orjinal, marjinal, farklı olmaya çalışan insan türleri gibi bir yığın isim çıkar ortaya. halbuki korkmayan insan zaten elinde olmadan farklıdır. Kendi olmak farklı olmayı getirir. Bir de istisna insan vardır, o da genelden farklı olandır. Bazı özellikleri göze çarpabilir. Onların işi de zordur. Hayatları boyunca diğer "genel"in içinde olan insanlara hesap vermek durumundadırlar. Niye mi? E öyle işte..
