neşeliydi.
polis aramalarında dahi "bir gün taciz edilmeden alanlara girebileceğiz, inanıyorum ben buna" diyen arkadaşa dönülüp, "ne diyorsun sen? öyle deme kurtuluş yok tek başına değil mi polisler?" denilmiştir çünkü 1 mayıs önemlidir.
halaylar çekilmiştir, bazı arkadaşlarla alanlarda kavuşulmuştur hep bir ağızdan söylenen marşlar ve türkülerin keyfi açlığınızı unuturmuştur.
bilir misiniz siz? umut etmek, umut ettiğin şey uğruna sesin yettiğince bağırmak hayatta insana kendisini insan hissettiren yegane şeylerdendir.
öğrencilerin coşkusu bir yanda, yoldan geçenlerin sataşmaları bir yanda, -mahir hüseyin ulaş deniz- sesleri bir yanda, bir yanda türk bayraklarıyla gelen tipliler, diğer yanda ayrışa ayrışa kuş kadar kalmış siyasi örgütler, bir yanda anarşistler, bir yanda feministler, bir yanda eşcinseller, anti militarisler
siz bizleri sevmeyenler bilir misiniz? bilmem de farklılıklarıyla yan yana durmak, bağırmak, halay çekmek insana insan hissettiriyor kendini. o yüzden bizler korkmadan meydanlardayız sizse size aitmiş gibi düşündüğünüz güneş görmeyen hayatlarınızdasınız. sen de sömürüleceksin elbet, sistem senin de kanını emecek belki "şanslı"lardan olup sen kene olacak yapışacaksın diğerlerine. istediğin bu olmalı ey sussan, ey duran, ey düşünmeyen...
inandığın şey uğruna sesini yükselt bir kere, inan iyi gelecek.
