insana insan olduğundan dolayı değer verme ortalamasının bizden çok yüksek olması.. ve ister 10 yaşında olun ister 50 her insanı apayrı bir birey olarak ele alıp ona göre yaklaşımlar sergilemek.. burda 25 yaşına da gelsen ailen sana hala ailenin küçük bebişi muamelesi yapmayı sürdürür.. ve bir karar aldığın zaman birazda baskıcı bir aileyse onu yüzüne vurmaktan geri durmaz.. yav tamam aldığım karar seni mutlu etmeyebilir hatta kötü bir kararda olabilir de... ben farklı bir insanım unuttun heralde.. artık senin içinde değilim yani.. dışarı çıkalı yıllar oldu dimi yanii. işte en büyük farklardan biri de budur..
