temeli olmayan, düşünmeden yapılan iman şekli.
ne yazık ki, müslüman toplumlarının içinde bulunduğu ahval ve şeraitten anlaşılmaktadır ki, bu toplumların çok büyük (hatta çok çok büyük) bir kısmı bu şekilde iman eder.
zira, eğer tahkiki bir iman olsaydı, insanlar kafaların üstündekileri değil, içindekileri; olayları değil, kavramları; imam-hatipleri değil, fen liselerini konuşuyor olurlardı.
hele bir de, atatürk'e bok atmak yerine onu örnek almaya çalışırlardı ki, işte o zaman cihanda sulhtan bahsedilebilirdi.
