1 mayıs'ta görülen çoşkulu kalabalığın hiçbir şey ifade etmediğini gösteren durum.
yıllardır o miting senin bu miting benim koşturup dururken aslında hiçbir şey yapmadığımızı da görme hali.
tepki gösterdik. eylem hakkını kullandık. birilerine mesaj iletildi falan.
sonra?
sonra her şey aynı.
1 mayıs'ın anlamını bulması mümkün değildi zaten. bunu anlamadılar.
çünkü, her ne kadar birbirinden çok farklı olan gruplar o gün alanda aynı çoşkuyu paylaşsalar da iş çözüme geldiğinde hiçbir anlam ifade etmeyeceklerdi.
1 mayıs işçi bayramı olarak salınanların çoğu 23 nisan'ı, 19 mayıs'ı, 30 ağustos'u benimsemek bir yana tek satır anmayı bile tercih etmiyorlar.
bu şekilde çözüm ne kadar beklenti dahilindedir, bir düşünün?
