Hayatlarımız.. Hep birer arayış öyküsü.
Kimi para derdinde, kimi aşk; kimi huzur derdinde, kimi umut.
Yine bir arayış öyküsüydü Şevket Süreyya Aydemir'in (büyük usta) arayışı. Onunki bir an için Turan'dı, bir an için millet, huzur.
Sonu ise çoğu zaman hüsran, çoğu zaman acıydı.
Acı.
Acı bir kitaptır Suyu Arayan Adam. Sadece "okumak" yetmez. "Anlamak" gerekir.
"Anadolu'nun Çilekeş Türkleri"nin Osmanlı sultasındaki sessiz ezilişleri iyice fark edildiğinde insan hüzne boğulur.
Yeni evlendirdiği çocuğuyla savaşa giden Çiftçi Baba'nın,
Belki hayatında hiç bir zaman gidemeyeceği, gitse de yaşayamacağı diyarlar uğruna savaşmak için tek varlığını: canını ortaya koyan insanların öyküsüdür Suyu Arayan Adam.
Bir millet, bir devlet aşkının öyküsü.
Ya da kısaca, Aydemir'in öyküsü. Sevgilisinin gözlerine bakarak öldürülmeyi seçen.
Onun rüyasına dalıp -kimse için akıtamadığı- gözyaşlarını akıtan.
