artık hayatın monotonluğundan bıkmış, sıkılmış, değişik uğraşlar arayan insan söylemidir. lakin, bu durumun gerçekleşmesi halinde sıkıntı, dert, merak, sinir, stres ve endişe hemen 1 ay sonra içini kemirmeye başlayacaktır. maddi zararı geçtim, en ufak bir kavga tüm gününüze yansıcak ve etrafınıza kırıcı bile olabiliceksiniz. ''ne uğruna ?'' diye kendi kendinize sorduğunuzda bir çok cevap gelsede, o cevapların felsefesine kendinizi kaptırmanızın süresi, bir ikinci kavgaya kadar sürücektir. tekrardan çıldırdığınızda ağzınızdan çıkan tek cümle ''başlarım lan'' olucaktır.
zaten başlıca problemlerden bir kaçını yazmak gerekirse, bunlar ; güvensizlik ve ardından kıskançlık olucaktır. bu sahiplenmenin getirisidir. götürüsü ise malesef kavgalar ve aldatmalardır.
bir insan sevgili istiyor ise eğer, önce tek başına muhabbet kuşu beslemesi lazımdır.
muahbbet kuşuna sahip olmak, sabır isteyen bir olaydır. sadece sevip, koklayıp kafese koymakla bitmez. yemini suyunu kontrol ediceksin ki açlıktan ölmesin. kafesinden çıkarıp ilgi göstereceksin ki intihar etmesin. he birde sağa sola pislicek, onlardan şikayetci olmayacaksın. en acısıda, bir gün camı penceri açık bıraktığın zaman pır diye üçüp gidicek, işte o zaman da üzülmeyeceksin.
