yahudilerin persler tarafından yenilip esir nüfus olarak babil e yerleştirilmeleridir.
Tarihen küçük bir önemi olsa da, sosyolojik olarak dünyayı sarsan bir değişim gerçekleştirmiştir.
O zamana kadar şeytan, yahudilerce ha-shatan yani "savcı", tanrı'nın inancı sarsak insanları test etmesi için çalışan sorgulayıcı bir melek idi.
Ancak zerdüşt dinindeki "iyi" "kötü" ikilemi, ahura mazda ve ahriman isimli iki eşit tanrının mücadelesi hahamları etkilemiş, ve dini metinlerde değişiklik yapmalarına sebep olmuştur. Artık ha-shatan tanrı'nın sadık savcısı değil, shaitan, persçe düşman, yani tanrı'ya ihanet etmiş bir melek ilan edilmiştir.
Ve bu da Hristiyanlık ve islam dinlerinin icat edilmesi için gerekli iyi-kötü savaşı zeminini kurmuştur.
O zamana kadar Yahudilik, "gerçek bir yol" idi, Yehova'dan başka tanrılar da vardı, shekinah isminde yehovah'ın kocası da vardı. Yahudiler öldükten sonra dirilmeye inanırlardı, yahudi olmayanların da sheol denen ebedi sessiz uykuya dalacağına.
Yahudilikte cehennem yoktu o güne kadar.
Ama persler sağolsun dünyayı savaşlara sürükleyecek 2 dinin temelini yahudileri babil'e getirip üstün kültürlerini gösterip, hahamlara "lan bu adamlardaki iyi-kötü savaşı doğru galiba" dedirterek atmışlardır.
