güzel bir şarkı çalıyor şuan, son ses dinliyorum. ruhumu okşuyor adeta...
hayat bir kumar yaşaması çok zor. her yerde engel var seni bulmak zor. engeller var hep aramızda, zorluklar üst üste gelir bu dünyada...
aslında çok saçma. evet zorluklar üst üste gelir bazen ama hayat zor değil ki. zor olmasını istersen zorlaşır öyle değil mi? sesin öyle güzel ki dinlerken ağlamaklı oluyor gözlerim. bu şarkıyı kime yazdın bilmiyorum. sadece şunu merak ediyorum...
o seni gerçekten haketti mi?
evet sevgili dost!
mesela ben... beni kimse haketmiyor. belki diyeceksin şimdi sıcacık gülümsemenle. 'canım sende çok ukalasın ya.' aslında değilim biliyor musun? sadece yaşadıklarımdan yola çıkarak konuşuyorum. hiç bir işe yaramayan sahteliklerle dolu insanların çevresinde öyle kör olmuş ki gözlerim şuan seni yeni tanımış olmanın üzüntüsünü yaşıyorum. inan bana çok üzüldüm.
ve nakarat...
beni böyle aldatamazsın!
beni böyle yıpratamazsın!
öyle kızgın söylüyorsun ki bu sözleri anlayabiliyorum senide nasıl incittiklerini...
boşver, hayat hep kötülere gülüyor. iyiler en sonunda kazanır.
aldana aldana aldatmayı öğreneceğiz. öyle mi güzel arkadaşım?
ve şimdi sözlük ve ben başbaşayız.
sanki sana yazar gibi yazıyorum ama sen bilmeyeceksin hiç birini...
belki denk gelir ve okursun bu yazdıklarımı şarkı sözlerinden tanırsın beni.
belki de çok şasırır hemen ararsın. neyse tekrar başa alıyorum şarkını kendimle başbaşa dinliyorum usul usul...