cok gec bir saatte yatmama rağmen,dinç bir şekilde uyandığım sabahlardan bir tanesine sahiplik eden gün.sabah öyle bir garip bir heycanla gözlerimi açtım ki,sanki bir şey bekliyormuşumda o gelmiş gibiydim.biraz daha yatmak istedim ama olmadı.hemen tv başına gecmek oldu ilk işim.aklım fikrim taksimdeydi-orada olamadığıma sövüp durdum ara ara-yavaş yavaş insanlar meydana doğru yol almaktaydılar.gururlu ve zafer sahibi insanlara özgü bir duruşla yürümekteydiler.ağızlarında çoşku dolu söylemler.yaşlısı genci herkes orada.gencleri görmek güzel ama yaşlıları görmek daha da bir güzeldi.insan büyüdükçe içten gülümsemeden,duygularını çoşkulu yaşamaktan uzaklaşır.ağır ol molla desinler gibilerinden pek göstermez içindeki hisleri.ama bügün yaşını başını almış,ömrünü emeğe adamış amcaların halaylar cekip kol kola eğlenmesi beni karışık duygulara itti-fazlasıylada sevince-sanki hepsinin yüzünde helal para kazanmanın ve alın terinin yıllanmışlığı vardı ve onlar bunun karşılığını alırcansına gülümsüyorlardı.bir kerecik olsun unutmuşlardı zor şartlarda çalıştıklarını,fazla mesai yaptıklarını,kredi kartı borçlarını,çocuğunun okul masraflarını.günlerinin ve güçlerinin tadını çıkarmaktaydılar.birlik ve beraberliğe güzel bir adım atılmış oldu taksim vasıtasıylada 1 mayıs 2010da.alın terine ve insanca yaşamaya inanların bayramıdır 1 mayıs 2010.kutlu mutlu olsun.
