özellikle vezirle sıkıntı yaşayan satranç oyuncuları için taşların birer birer kaybedilmesi, kontrol edilemeyen allahsız vezirin bütün oyunu mikip atması anlamına gelen olaydır.
satrancı bilirim ama iyi oynayamam ben mesela. 2 hamle sonrasını da görmem. ama yine de ara sıra kafa açılıyor, çatır çutur oynuyorum yeniyorum böyle gözlüklü adamları falan. vezirle sıkıntım var arkadaş, ben bu taşla yapamıyorum. ya çok pasif kalıyor, ya sadece vezirle oynuyorum. ve bu kitapsızı kaybettiğim vakit başarılı olamıyorum. bu yüzden direkt olarak rakibin vezirini hedef alıyorum. veziri korumaya aldıktan sonra, vezirimi elemanın vezirinin burnuna dayıyor, "değiş tokuş yapak mı la?" diyorum. genelde, veziri kaçırmaktan sıkılan ve bu sırada yediğim 2-3 piyondan tırsan rakip, takas yoluna gidiyor ve galibiyete giden yolda bana birkaç puan daha veriyor. iki vezirin de gittiğine bakmayın, vezirsiz daha iyiyim, valla bak.
