'77 deki istanbul nüfusu şimdikinin neredeyse dörtte biri kadar. işçiler için de öyle, istanbul'da bu günkü işçi sayısının belki dörtte biri, beşte biri kadar bir işçi var. Bunların hiç birisi yaşanan 1 Mayıs'ın kitleselliğinin önüne geçmedi, geçemedi. Çünkü 1 Mayıs işçi Sınıfının Birlik Mücadele ve Dayanışma günü olarak, sermaye karşısında işçilerin kendi talepleriyle alanlara çıktığı gündü.
Hazırlıkları da böyle yapıldı. Temsilci toplantısı yapmayan, fabrikasında 1 Mayıs komitesi kurmayan, kendi işçileriyle toplantı yapmayan bir temsilci ve sendikacı yok denecek kadar az. Her temsilci, işçi, sendikacı böyle bir günün heyecanını ve coşkusunu yaşamak için günlerce, haftalarca ve aylarca çalıştı. Bir hafta boyunca evine gitmeyen sendika temsilcileri ve sendikacılar, işçiler var. Kendi pankartlarını kendileri yazdılar, kendi dövizlerini kendi el yazılarıyla hazırladılar.
1 Mayıs '77 Taksim Meydanı işçilerin ve emekçilerin astığı bayraklar, flamalar ile süslenmişti. Sabahın erken saatlerinde işçiler ve emekçiler yuvadan çıkan karıncalar gibi birikiyorlar. Fabrika önünde, mahallede, okulda ve hayatın olduğu her yerdeydiler. Saati geldiğinde harekete geçildi. istanbul'un her yanından işçi ve emekçilerin ayak sesleri geliyordu. Topkapı, Bayrampaşa, Haliç, Kağıthane, Anadolu yakası her taraftan işçiler ve emekçiler sel gibi akmaya başladı Taksim Meydanı'na doğru.
Her fabrika kendi pankartını açmış. Her şube, sendika kendi pankartıyla yerini almış yürüyüş kolunda. Dayanışma, coşku ve kitlesellik var. Sungurlar, Demir Döküm, Kavel, Vita,Pancar Motor, Zetina, Bahariye Mensucat, Sarkuysan, Erka Balata, belediye işçileri, öğretmenler, gençler, kadınlar, yazarlar, aydınlar, sinema sanatçıları ve bir cümle herkes yollarda. ismini yazamadığımız onlarca ve yüzlerce fabrika düştü yola.
Böyle yazıldı, istanbul'un mücadele tarihine işçi sınıfının birlik mücadele ve dayanışma günü. 30 yılı aşkındır 1 Mayıs '77 üzerine tartışmalar ve söylemler olur. Perdenin arkasındaki karanlık güçlerin katliamı tartışılır. Katiller bellidir, yakalanmamıştır.
Kısacası sözün özü şöyledir: 1 Mayıs '77'de 500 bin emekçi vardı, Taksim Meydanı'na girdi. istanbul öyle bir gün gördü. 500 bin emekçi, Taksim Meydanı'na girdi.
Hürriyet: Mayıs katliamı: 34 ölü,
Milliyet: Taksim’de kanlı miting: 34 ölü, yüzlerce yaralı,
Günaydın: Maocu vatan hainleri işçi bayramı’nı kana buladı: 39 ölü var!
Cumhuriyet: 1 mayıs kanlı bitti: 33 ölü,
Politika: 1 mayıs töreni saldırıya uğradı - 35 kişi öldü, yüzlerce yaralı var,
Tercüman: Maocular, DiSK’in istanbul’da yaptığı mitingi bastılar - 34 ölü var,
Son Havadis: Taksim savaş alanı gibiydi - kızıllar kudurdu,
Hergün: Solcular 40 işçiyi katletti,
Bayrak: Taksim’de 38 ölü,
Yeni Asya: DiSK mitinginde komünistler birbirini yedi, 40 ölü - Taksim’de savaş
