belki de sevdiği adamı özlediğinde gözlerineden akan yaşların makyajını dağıtmasını umursamadığı andır. gözyaşları yanaklarından dudağına kadar ıslatır usulca yüzünü, bilir ki uzun zaman dönmeyecektir o, koynunda saklanamayacak, firarın hüznünü kimseyle paylaşamayacaktır...kadın ağlar hıçkırıklarını kendine saklayarak; öyle saf,öyle sahici, kendi gibi, olduğu gibi...sigarasının dumanına kaşırışır kan kırmızı ruju, alışkın olduğu yekvücut omuzları arayarak...
