annenin, artık kendi hayatını yaşamaya başlamasıdır. kulağa kötü geliyor ama öyledir işte.
daha da beteri, onun sınırlarını ihlal edebileceğinizi hiç düşünmeden bulunduğunuz davranışlara, artık bir son vermeniz gerektiği şeklinde, kendi kendinize dayattığınız yazısız kuraldır. artık onu gecenin bir yarısı sırf mutsuz ya da bol soru işaretli olduğunuz için arayamayacaksınız. kendini rahat-mutlu hissetsin, evliliğinin tadını çıkarsın diye çat kapı gidemeyeceksiniz evine eskisi gibi. hele bir de ayrı şehirlerde yaşıyorsanız, yabancılaşma başlayacak belki de yavaş yavaş. müstakbel damat adayının mükemmel bir insan olması da birşey değiştirmeyecek. çünkü yıllardır sürmekte olan ve "birlikte büyümek" şeklinde formüle edilebilecek ilişki tarzınız, araya üçüncü bir kişinin (yabancının?) girmesiyle bozuldu, o bulunmaz denge kayboldu artık. geçmiş olsun.
bencilce belki ama, en yakın arkadaşını kaybetmeye benzer biraz da, annenin evlenmesi.
