bilemiyorum sözlük, inan bilemiyorum. nolacak bu halim? seneye okul değişecek; yeni ortam, yeni şehir, yurt hayatı falan. bunlar umrumda mı benim? o olmayacak sözlük, olmayacak. hem de daha başlamadan, açılamadım işte. ben onsuz yapamam. Hayata küsmek o kadar basit ki.
belki ileride tekrar karşıma çıkacak; mesleğiyle, eşiyle, çocuğuyla. ben yine uzaktan seydereceğim onu çıldırarak. ama lütfen o olsun ömrümün sonuna kadar allah'ım, lütfen. göreyim onun o güzel esmer yüzünü, duyayım o güzel sesini, koklayayım o güzel kokusunu, arkadaş da olsa. olsun işte bir şekilde... bilemiyorum belki ama yürekten inanıyorum.
