bu konuda sadece birbirlerine karsi basarili olabilen tayfadir. isleri cok kolaydir:
--"allah var diyorum ben"
--"bence de, bak butun bu gorduklerin var ya"
--"evet, iste her seyi o yaratti"
--"mukemmel bir ispat"
--"tebrik ederim"
eger bunlardan olmayan birisi karsilarina cikarsa, "senin zaten kalbin muhurlenmis, sana ne desek inanmazsin" diye hadiseyi paketlerler. cunku bu elemanlar icin "ispat" kelimesinin karsiligi "hissetmektir". kelimenin hic bir dilde hic bir karsiliginda boyle bir tanim, anlayis ya da mantik olmadigi halde, keremeti kendinden menkul bir anlayisla "ispat" kelimesine yepyeni bir mana yuklerler. siradan insanin anlayisi, insanlik tarihi boyunca matematik, mantik, deney, dil bilgisi, akilyurutme ve olusturulmus butun diger degerler bunlar icin adeta yoktur. elemanlar var olan seyi yok gorerek yok olan seyin var oldugunu kurgulama gibi muazzam bir karmasanin icerisindedirler. bir insanin kendisini kandirabilme kapasitesinin ust siniri nedir diye bir soru sorulsa, adeta dogrudan bu inancli kisiler gosterilip "aha ust sinir budur" diye isin icinden cikmak mumkundur.
sonra anlamamis ayagina yatarak soyle buyururlar: "inanmiyorsaniz inanmayin, neden bizim inancimizla ugrasiyorsunuz?" adeta "ellemeyin bizi, biz kendi hayal dunyamizda yasiyoruz, kime zararimiz var" piskinligi ile zirh icinde yasayabileceklerini kurgularlar. oyle milletin hayatini ispatsiz oculerle doldurup sonra kenara cekilip seyretmek insanliga yakismaz. boyle bir insan malzemesi ile hayatin sorunlari cozulmez. dolayisiyla kendileri ve iddialari ile bu hayat dahilinde ugrasilacaktir. "oldukten sonra gorusuruz" tehditleri bostur, bu dunyayi baglamaz. sen olene kadar kosene cekilip insanlari rahat birakmiyorsan, bunu kamusal alana tasiyor ve hayati masallara dayanarak kontrol etmek istiyorsan, ayni insanlar da senin inanclarini rahat birakmayacaklardir.
