zirve hakkında birkaç kelam etmek sanırım farz olmuştur.
dün akşam muhabbet esnasında mesut abi benden katılımcı isimlerini yazmamı rica etti, programda okuyacağını, zirveye inanıp gelmeyenlere kanıt olacağını falan söyledi. zirvenin olduğu mekan dar alanda kısa paslaşmalar yaptığımız bir mekan olmasından kelli nickleri yazarken abi bu can bizim sözlükte değil onu yazmasam mı acep diye densiz bir durumda hiç bulunmadım ayrıca bu tarz bir davranışta bulunacak biri olmadığımı herkese eşit mesafede durduğumu cümle alemden sonra kendim bilirim. ayrıca can gibi sözlüğe geçmişte müthiş katkısı olan yazarı yazmamak gibi bir durum sanırım onadan ziyade kendime yapacağım bir saygısızlık olurdu.
ikinci olarak can belki başka bir sözlükte olabilir ancak kendisi hiçbir şekilde sözlüğünün muhabbetini açmamış reklam yapmamıştır. çok naçizane muhabbet ettiğimiz bir esnada öğrendiğim bu bilgi neticesinde şaşırmış, reklam yapsa idi bana kadar ulaşacağını tahmin ederdim. nitekim can pazarlamayı hiç bilmiyor kardeşim. akabinde zirveden sonra kendisini de yol arkadaşı olarak almış evine bırakmışımdır ve yolda yaptığımız konuşmalarda kendisinin ne kadar efendi bir kardeş olduğunu görmüşümdür. hatta kızıyorum kendime keşke daha önceden tanıyabilse idim. geri döndürme çabalarım herhalde onu benden daha çok sevdiğini söleyen yazarlardan daha etkisiz bir durum teşkil edecektir ancak ben yine de denemişimdir. sonuç itibariyle kendi kararıdır.
not : açıklama gereği hissettim çünkü bazı düşünceler insanların aklını kurcalamış hatta bir kaç zihni meşgul etmiştir. eyvallah.
edit : mesut yar ın ünlü (!) kaprislerinin olmaması, ortama adapte olması, birlikte çalıştığı genç kadro ve yarattığı demokratik ortamla hepimizi keyiflendirmiş zirve olmuştur. ancak sonra ki havadan kaynaklana keyifsizliğim bir kahve pişirmeye bakar canım sıkılmaz...
