o sestir ki, ciğerimi yakan
beni benden alan...
sen ne yücesin hey gidi,
öyle geliyor ki bana
acıyor yüreğim sensiz...
sen, dindiriyorsun susuzluğumu, açlığımı
hasretin nazlıdır...
yavru bir ceylansın bazen,
bazen minik bir kuzu
belki henüz sütten kesilmiş bir oğlak
sensin damarlarımdaki kanı yavaşlatan
o sestir ki içimi yakan,
beni benden alan
benliğimi koyvermemi,
her şeyden vazgeçmemi sağlayan
başlamadan henüz, "ya bitince" diyorum
değil yemek, koklayamam seni...
yokluğun bir hastanın kıvranışı,
varlığınsa tarif edilemez
gel gel artık be sevgili,
çok özledim seni
keşke yalnız bunun için sevseydim seni...
not: mecaz içermez, sanat için sanat falan da değildir, bizzat söz konusu ses için yazılmıştır.
temenni: inşallah sevgili okumaz.
