afilli yanlızlıkla kıyaslamak gerekirse sözlerin daha sahici, soyutluktan daha uzak olduğu gözüme çarptı. emre eskisi gibi dolanbaçlı sözler yerine kesin sözler yazması albümü daha vurucu yapmış kanımca. afilli yanlızlıktaki gibi bize gülümseten yanlızlık izleri bırakmaz bu albüm fakat ciddi tesirli unutamama hissi sokar bünye içine. öyleki dinlerken bebeklik aşkınızı bile anımsayabilirsiniz. afilli yanlızlık gibi kült olacak ve yıllar sonra bile dinlenecek bir albüm olmasada piyasa dolaşan benzer albümlerden çok daha kaliteli olduğu kesindir. hernekadar birçok kiçi için bir ikon olsada teomanın tahtı sallanıyor kanımca. ayrıca duymak istiyorumda hareket vaktinden sonra emre aydının ne kadar zevkli bir müzik dinleyicisi olduğunu kanıtlar gibi.
