şimdilerde verilip verilip unutulan ancak çok önemli olan yazıya dökülmemiş akit.
bir zamanlar yani henüz "söz uçar yazı kalır" lafzı bile herkesçe kabul görmezken, senet yerine geçen bir hal, bir oluşmuş söz vermek. sözünün eri, sözünde durur olmak o kadar önemli bir o kadar da normalmiş ki insanlardan safi beklenir davranış bu imiş. o nedenle vaktiyle şöyle söylenmiş "çocukları oyuncak ile, yetişkinleri yalan ile kandırın." yani insanlar sizin ağzınızdan çıkacak söze kuşkusuzca itibar ederler, bu nedenle yalan söylediğinizi, kandırıldıklarını asla düşünmezlermiş. öyleymiş eskiler işte teyy teyy.
