yorgun argın işten çıkılıyor, eve en yakın duraktan geçen otobüse yetişebilmek için o yorgunluğun üzerine yılmayıp o an maraton koşusu gibi gelen koşu yapılıyor ve otobüs son anda durdurulup biniliyor.
"o da ne? on sıralarda bir boş koltuk var sanki!"
akbil basılır basılmaz kâse huzurla koltuğa yayılıyor. bir iki durak sonra boş koltuk kapasitesi dolunca beyin kırmızı alarm vermeye başlıyor ve kişi uyku moduna geçiyor.
ondan sonra kimse gözlerinizin içine bakmıyor yer vermeniz için. her zaman tutan bir yöntemdir bu. ama yaşlılara ve çocuklulara insaniyet nâmına yapılmamalıdır.
