+başlıyalım mı abi?
-neye başlıyoruz lan!
+yazıyaaa
-dur daha ne üzerine yazacağımı kararlaştırmadım tam.
+ee demişsin yaa o, bu ve dahi şu üzerine.
-iyi lan iyi bir huzur vermiyorsunuz. al işte :
kendi enaniyetime sığınmadım hiç bir zaman. hatta bayağı bir söylemlerimi kendimden uzak tuttum. yalnız bir bakışıma maruz kalma yıkılırsın! beni konuşturma kendinden tiksinirsin! susarsam bu adam niye konuşmuyor diye kendini parçalarsın! akıllı ol. kendini komik duruma düşürme.
+abi bir şey söyleyebilir miyim?
-ne var lan yine ne var?
+yaa şimdi sen büyük harf yazmıyosun ya. tutar türkçe'yi de küçük harfle yazarsın yanlış anlarlar fala... aa yazdın bile gördün mü türkçe'yi bile küçük harfle yazıyorsun hala.
+lan oğlum kaç kere daha bunu söylememiz gerekiyor. alışkanlık. sözlükten kalma bir alışkanlık büyük küçük harf sıkıntım var işte maruz görün bir şeye kastımız yok.
hah ne diyorduk. beni yanlış anlama. beni anlama hatta. benimle anlayabileceğini idrak ettiğim anda yanınbaşında olurum zaten. yanında yörende değilsem ne diye beni anlama çabaları içerisindesin? üzülürsün.
+abi bu yazı onu yapma bunu yapma üzerine mi gidecek?
-ne üzerine gitseydi kuantum fiziği mi?
+ondan bahsetsen anlarlar mı?
-sanmam. zaten o kadar kuantum fiziği bilsem şu an tahtamın başında denklemlerle kafayı yiyor olurdum.
eveet. bazen biraz nadasa bırakması gerekir insanın kendisini. öyle dinlenmesi falan. zaten en verimli eserlerini o nadas sırasında vermez mi? vermez tabiiki en verimli eserlerini sıkıntılı zamanlarında verir. nadas zamanında en uçuk eserlerini verir heralde.
+abi sen sanaçı mısın?
-sana ne ulan her şeye atlıyon.
-ya işte tam da bundan bahsediyorum ben. anlamadığın işlere ne burnunu sokuyosun.
beni anlamak...
uğraşma dedim ya ben beni anlayabileceğini düşündüğüm an yanıbaşında olurum. aha şu adamın çocukluğundan beri yanında olduğum gibi : tusu susuzu
+abi sende kişilik bölünmesi mi var?
-bilmem sende?
+???
-hahahaahaha dedim ya anlamaya çalışma diye. ne anlatsan boş. bomboş...
