küçüklüğümden beri hiç sevmediğim sevemediğim "şeyler". bir de şarkısı vardı anaokulunda söyletirlerdi o kadar psikopat bir şarkıydı ki. yine ağlayan palyaço hikayesi gibi bir şarkıydı. güldürmeyi kendine meslek edinmiş, ondan para kazanan ama aslında hüzün dolu bir karakter. makyajı yüzünden ağlayamıyormuş, belki onu silsen bir derdin kalmayacak, hepimiz gibi normal olacaksın. okuyan palyaço dostlarım varsa kusura bakmasınlar ama ne yapsam sevemedim sizi bir türlü ne yapayım.
