ben bu yazıyı sana yazdım.
ben bu yazıyı kendime yazdım.
ben bu yazıyı yazdım.
ne kadar çok yazacak şeyimiz var. ne kadar dolmuşuz, belki mutluluktan, belki üzüntüden, belki umuttan, belki hüzünden belki de minicik bir ihtimalden dolayı çok dolmuşuz.
başkasına söyleyemediklerimizi burada yazıyoruz, veya söyleyeceklerimizi burada şekillendiriyoruz ve ben bu yazıyı sana yazdım oluyor, belki bir arkadaşa, belki dosta, belki anneye, belki babaya, belki kardeşe, belki sevgiliye, çevremizdeki herkese karşı.
kendimizi bulmak adına, belki hep aklımda kalsın küçük bir not diye, ben bu yazıyı kendime yazdım yapıyoruz. kendimize yazdığımız yazılarla şekillendiriyoruz kendimizi.
ben bu yazıyı yazdımla ise, hayata bakışımızı şekillendiriyoruz, her şey hakkında genel konuşuyoruz.
insan her şeyden yoruluyor,
insanlardan olaylardan en basit şeylerden,
ama yaşam devam ediyor duramıyoruz o yüzden dinlenmeye zaman yok.
zaman acımasız, hiçbir şey için fırsat vermiyor,
ilerlemek zorundayız bu yüzden.
