filmi izledikten sonra öner erkan' nın eski bir röportajında duyduğum sözü aklıma geldi. bi çay fincanını bile oynayabilirim. evet bu çocuk desinler onu da oynar. filmde izmir' in diğer yüzünü görüyoruz her şehirin olduğu gibi. büyüyen çocukları ve aralarına karışanları. ve bu bozulmaya karşı duramayacağımızı. en akılda kalan yanı film başlarken kenan evren ve demet akalın' ın alt alta yazılmış iki ayrı ama apaynı cümlesi. tadı kaçmasın diye yazmıyorum.
