sevgilinin hayalinin, gündelik hayatın bir parçası olmasıdır. elbette bu kadar kolay başlamaz hiçbir şey, süreç, kanseri kabullenme ile benzerlikler gösterir.
gittiğinde, ilk önce neyin ne olduğunu anlayamaz, algıda sıçma yaşarsınız. gerçek tüm ağırlığıyla yavaş yavaş çökmeye başladığında izleyen süreç ise, "depresyon" aşamasıdır. fişi çekilmiş televizyon gibi, günlük hayatta yapmanız gereken en basit-temel şeyler için bile enerjiniz kalmaz. okula-işe gitmek zulüm gibidir, bir gayret gittiğinizde ise yüzünüzden düşen bin parçadır, çevrenizdekilerin sizi neşelendirme çabaları sonuçsuz kalır, hem onları, hem kendinizi üzerek ayrılırsınız yanlarından. bu aşama, askerlik başlarına tekabül ettiğinden ötürü; sevdiceğin mektup, telefon ve benzeri görüşme imkanları genel olarak son derece kısıtlıdır, dolayısıyla 2-3 dakikalık bir telefon konuşmanız sevinçten hüngür şangır ağlamanızla bitebilir, korkmayın, histerik ya da manyak değilsiniz.
ikinci safha, "kabullenme" aşamasıdır. oda duvarları, telefon ekranı, cüzdan içi gibi muhtelif yerleri onun fotoğraflarıyla doldurursunuz. "beterin beteri var" düsturunu kendinize uyarlamaya çalışıp, "ya uzun dönem olsaydı" v.b. çeşitlenebilecek yüzlerce ihtimali düşünür, halinize şükredersiniz. dikkat dağınıklığı ve isteksizlik görülüyor olsa da, genel tabloda hatrı sayılır iyileşmenin olduğu bir safhadır.
üçüncü safha, "plan" aşamasıdır. ilk ve ikinci safhadaki depresif hava, bu safhada büyük ölçüde dağılmış olduğundan ötürü, o döndüğünde neler yapacağınız, nerelere gideceğiniz gibi hayallere kaptırırsınız kendinizi. genel tablodaki iyileşme yüksek düzeydedir; artık okula-işe konsantre olabilmeye başlarsınız, arkadaşlarınızla sevgiliniz ve askerliği hakkında konuşmak eskisi kadar acıtmaz. batar, ama acıtmaz.
dördüncü safha "bekleme" safhasıdır ki, şahsımın da içinde bulunduğu güllük gülistanlık ancak zamanın gıdım gıdım ilerlediği bir süreçtir. sevdicek artık eşyalarını yavaş yavaş toparlamaya başlamış, kendisini ziyarete gelen yakınları vasıtasıyla peyderpey evine yollamaya başlamış, dönüşüne sadece 2-3 hafta kalmıştır. bu süreçte askerlikten bahsedilmesi asker yakını deneğimizin suratında anlamsız bir sırıtışın hasıl olmasına sebep olur.
sevgili dönecektir, herşey kaldığı yerden tam gaz devam edecektir, sayılı gün çabuk geçerdir, çok çok az kalmıştır, dir, dür....
