küçük bir çocuk gördüm yüzü somurtmuş oturuyor, yanına gittim konuştum nedir seni mutsuz eden diye sordum, oyuncağımı aldı büyük abiler dedi, elimi tutmasını istedim kalabalıktan sıyrıldık ilk gittiğimiz oyuncakcı dükkanında ona istediğini almasını söyledim. aldı bir tane ufak bir ayıcık bunamı benziyordu oyuncağın dediğimde bu daha güzel benim oyuncağımı annem yapmıştı bez parçasından dedi. tüylerim diken diken olmuştu. insan büyüdükçe dertleri, sorunları büyür. düşünme, istekleri, beklenti hazneleride değişir. o melekler daha bunları kavramamış, kalplerinde bir günah lekesi bile olmayanlardır. sıradan şeylerle mutlu olurlar, onlara unutulmayacak bir gün yaşatmak için gidipte en güzel mekanda yemek içmek değil, en lüks arabaya binip gezmek değil, elinden tutup parka götürmek tabi sevginizi, ilgilinizi, şevkatinizi eklemeniz dahada mutlu edecektir küçük kalplerini.
tüm ufacık meleklerin 23 nisanı kutlu olsun. yılda bir gün kutlanan bu günde kalpleri, gözleri mutluluk dolsun.