Bugün hangi çocuk neşe dolabiliyor ki? Hnagimiz okulların tatil olması dışında sevinç duyabildi? Zorla çıkılan gösteriler, sıcağın alnında bitmek bilmeyen törenler. Kızan, döven hocalar. Sahte mutluluğun öğretildiği çocuklar.
En önemlisi çocuk olamayan çocuklar tabiki. Kürt çocukları özellikle. Hapishanede olan çocuklar, tecavüze uğrayan çocuklar. Devletin yetiştirdiği tüketiciler, askerler. Bir asker ne kadar mutlu olabilir ki? Mutlu ol diye emir verildiğinde gelen sahte gülümsemeyle mi? Dünya yı paylaşabildiği eşit özgür bir ortamda mı?
Neşe dolamıyor insan çünkü tüm olan bitenlerden haberdarken iki tane züppe adamın züppe çocukları dışında eğlenen yok. Çocukların hapishanede olduğu, çocuklara emanet yeşilin katledildiği bir ülkede sevinç dolamıyor insan! Günlük tüketimle mutlu olmayı öğrenerek yetişen çocuklar, yazık!
