oncelikle sandra bullock'a iyi bir alkis diyoruz. **
gercek bir hikaye olduguna pek inanasi gelmiyor insanin, bu kadar iyi kalpli insanlar hala var mi ki diye dusunduruyor bir an. ama bu dusunce uzun surmuyor film ilerledikce anliyorsunuz zaten herseyi...
en begendigim sahneler kazadan sonra annesi korkuyla kucuk cocugun yanina kosar ve durumunu sorar ufakliksa kalkar ve derki t-shirtimdeki leke cikar mi sence?
bir digeriyse big mike'ın butun bunlari benim icin mi yoksa kendin icin mi yaptin diye sormasiydi seyriciye de big mike'a da iste tam o sira da dank ediyor.bunlar beni besledi buyuttu yardim etti ama niye kendilerini tatmin etmek icin mi yoksa benden bir cikarlari oldugu icin mi? diye bir dusunce aliyor bizim koca adami.....
filmin bi cok sahnesinde de surekli god temali seylere dikkat cekiliyor ornegin annenin surekli hac kolye takmasi iyi bir hristiyan olmaya calismasi sonra cocuklarini hep ayni okula gondermeleri ki bu okul un kapisinin girisinde yine god temali bir yazi vardi icerigini unuttum suan. *
filmin sonuda ki fotograflar etkileyici olmus.
filmin tek sıkıcı yani vardi benim icin o da amerikan futbolu oynadiklari sahneleri cok fazla uzatmis olmalariydi.*
