Bence kesinlikle Türk sinema tarihinin en unutulmaz filmlerinden biri olmaya aday son derece ayrıksı bir film. Bu kusursuz olduğu anlamına gelmiyor, elbette ve özellikle teknik açıdan kusurları var. Türk filmlerinin eski hastalığı olan konuşmaların anlaşılamaması sorunu geri gelmiş öncelikle. Başroldeki çok başarılı oyuncunun ses tonundan kaynaklanan teknik handikap aşılamamış. Buna karşılık, Reha Erdem kendi sinemasını da şaşırtıcı ölçüde aşarak, ürettiği bu çok ilginç senaryoyu bilinçli bir denetimsizlikle, baş döndürücü bir tempoyla anlatmış. Filmde sinema tarihinin kimi büyük filmlerine göndermeler de var ve bu film de sadece türk sinemasının değil, dünya sinemasının da büyükleri arasına rahatça girebilecek nitelikler taşıyor. Elbette ki klasik anlatımların seyirciyi yormayan tarzına alışkın olanlara göre değil bu film, hayatın kendisi gibi önüne geçilemez bir sürekli akışın perdeye mükemmel bir yansıması şeklinde anlatılmış herşey. Gerçek hayat gibi güvensiz, tekinsiz ve belirsiz bir dili var filmin de, filmin kahramanlarının da. Gerçek sinemaseverlerin kaçırmaması gerek.
