kapitalist düzeni emperyal hayalleri doğrultusunda arkasına almış ermeni insanlarının dünyaya yedirdiği bir olayı kabul etmek bir yana, reddetmemek bile bir onur meselesidir şahsımca.
barış tabi ki istiyoruz.
sevgi tabi ki istiyoruz.
ama bunlar için asla vazgeçemeyeceğimiz şeylerden vazgeçebileceğimizi düşünen insanlar var ki onlar bunun imkansız olduğunu anlayacaklar.
ey yunan kardeşim,
ey ermeni kardeşim,
olmaz,
kırk yıl geçse,
yüz yıl geçse,
olmaz.
özgürlüğümüzü de vereceksek ne diye yaşıyoruz ki.
"si vis pacem, para bellum."
yani;
"barış istiyorsan savaşa hazır ol."
bu sözün bu kadar doğru olmasının sebebi nedir acaba? hiç kimse düşündü mü acaba? barış isteyen iki insanın savaşması saçma gelmiyor mu? demek ki gerçekten barış istemeyen birileri var.
