köpekler gibi 11 yaşından beri aşık olduğum, sesimi asla duyamayacak, asla birlikte olamayacağım, asla göremeyeceğim ama yine de sevmekten vazgeçmediğim, dünyanın gelmiş geçmiş en yakışıklı, en güzel insan evladı. benim ütopyam.
hemen hemen tüm filmlerini izledim. prensip olarak, kendisine aşık olduğum zamandan beri filmlerini sinemada izlerim. 11 yaşından 17'me kadar, obsesif bir şekilde hakkında çıkan haberleri, röportajları, posterleri vs topladım. artık uğraşmıyorum, o eski halimden eser yok şimdi ama yine de onun yeri her zaman ayrıdır. diğer celebrity erkekler hiçbir zaman onun yerini tutamaz. tam manasıyla rüyalarımın erkeğidir. ona olan saplantılı aşkım yüzünden ergenlik döneminde beni bi psikoloğa götürmeyi düşünmüşlerdi annemler. * nasıl mallıklar yaptıysam artık?
jennifer'la filan evlendi brad. bende başkalarına aşık olmayı denedim. fan club'ı var mı diye araştırdım. mektuplar yazıp, ulaşma hayallerim vardı o zamanlar. umutluydum lan resmen. sadece bi defa görebilmek ve sarılabilmek istiyordum, çok saf bi aşkla. hayatım boyunca, kendim kadar hayalperest ve saf bi insan tanımadım.
çevremizdekiler her zaman "bi şey yapmayın bence. büyüyünce adını bile hatırlamayacak brad pitt'in" diyorlardı. ne hatırlamaması lan. hala gördüğümde kalbim hızlı çarpıyor. hala seviyorum bu adamı. hala, ergen triplerden çıkamama sebebimin ta kendisi. hala, yolda yolakta görsem koşup sarılacağımdır. adana'ya incirlik üssü'ne geldiğinde gidemedim diye kaç gün boyunca ağladığımdır lan. bu safça bi sevgi değil de ne? mallıksa malım evet ama bu onu sevmeme engel değil. seviyorum işte, hiçkimseyi bu kadar koşulsuzca sevmemiştim lan ben...
bigün bu adam ölürse, umarım bunu görmem. manyak mıyım? bence evet. *
