rüyamda görmüşçesine sabahın köründe bizzat isteyerek açtığım ve salya sümük izlediğim film ki defalarca izlememe rağmen. ama biraz da insanı ürküten sahneleri vardır, şöyle ki; *
--spoiler--
ferit ölür, alev ise koşa koşa evine gider ferit'in öldüğünden bi haber. bir bakar ki yatağı boş, ağlaya ağlaya yatağa kapanır, beni bırakıp nerelere gittin diye haykırmaya başlar. bizleri şaşırtır. bir insan evladı yatağında değilse ölmüş müdür ne salak bu kadın, dedirtir kendisine. ardından münir özkul gelir emektar hizmetkar rolündedir. gel kızım seni ona götüreyim, seni bekliyor, der ki bu cümle insanı umutlandıracak bir cümledir. giderler dağın başına, alev hani nerde diye bakınırken, daha toprağı kurumamış taze bir mezar gösterir, işte orda der, sanki dalga geçiyor. böyle bir sahne olabilir mi hangi vicdana sığar. ama bakmayın böyle dediğime, ağlamaktan gözlerim şişti ne yalan söyliyim.
