kimi zaman kendini cok yalniz, caresiz, savunmasiz hisseden bir ateistin ve ya agnostigin soyleyebilecegi soz. gercekten inanmayi isteyebilir, kendininden cok daha guclu bir varliga, mukemmele tapma ihtiyaci duyabilir, ancak pozitif gerceklere o kadar inanmistir ki, deneysel olarak kanitlanmamis ve gozleriyle gorup ikna olmadigi hic bir seye inanmadigi/inanamadigi icin sadece bu sozu soylemekle yetinir. kendini caresiz hissettigi anlarda ise inanan arkadaslarini, dostlarini kiskanir, onlarin siginacaklari bir limaninin oldugunu dusunur, kendisine de bir siginak yaratma ihtiyaci duyar, bu da genelde kitap, alkol, muzik, yazi ve benzeri olur.
