her insanın acı eşiğine göre değişen durumdur.
evladı ölen bir annenin gülümseyişini gördüğümden beri her acının geçici olduğuna inandım.
geçiyor ve tortusu kalıyor.
ve o acılar dışa yansıyan yönümüze şekil veriyor, değişiyoruz, az daha çabalarsak gelişiyor ve büyüyoruz.
ya da bir ot gibi, bir ağaç gibi sadace büyüyoruz. seçim bizim.
