ayrıca bu yazarların takdir ettiğim bir özelliği var. her şeye rağmen yalnızlıklarından utanmıyorlar. göğüslerini gere gere "ben yalnızım" diyebiliyorlar. güzel bir şey bu.
ama şöyle bir şey de var ki. bu platformdaki insanların büyük bir bölümü 'mecburen yalnız insanlar', bu insanlar 'tercihen yalnızlar'a göre daha bir çaresiz, daha bir ümitsiz tabii.
