Dünyaya,aşka eyvallah demiştim sen gelemeden önce... Gülmeyi unutmuştum yıkık bir aşkın enkazı altındaydım ki senin elin uzandı çekip çıkardı beni enkaz altından..Yaralarımın hepsini teker teker sardın hiç yorulmadan her halimle kabul ettin beni..Anlatmıştım sana sen gelemeden önceyi.. Herşeyi biliyordun onu ne kadar çok sevdiğimi onun yüzünden bu hale düştüğümü.. Ama hiç değişmedin hep aynıydın... Benim büyük sandığım aşkım senin yanında küçüldü.. Gün geçtikçe sana bağlandım ve bir de baktım sana aşığım seni seviyorum...Hani o ilk elimi tutuşun vardı ya okey oynarken.. Okey bahaneydi aslında yanında oturmak taş çalarken gözlerinin içine bakmak gülerken gözlerinin içindeki ışığı görmek için kurulmuş bir oyundu aslında hepsi... Peki şimdi neyiz? ikimizde cesaretsiziz aslında biliyoruz sende bende birbirimizi sevdiğimi biliyoruz ama cesaretimiz yok Seni seviyorum diyebilecek..Bakma bana sen ''güzel mi güzel'' dediğinde bana dünya benim olmuştu mutluluk sarhoşuydum.. Her şey iki kelimemize bakıyor aslında Seni Seviyorum..Hoşgeldin benim hayatıma iyiki girdin dünyama..Hep yanımda ve yakınımda olman dileğiyle..''Sen başkalarına benzeme sakın;Hep böyle kal hep bana yakınn''...
