198.
-
haklıydı 'o'
yanlış zamandı belki de yanlış kişiydi de...
bekliyordu; umarsız, yaralı ve o'nsuz..
sadece tek bir renk görüyordu; o da siyah, o olmadığı zamanlardaki gibi...
şimdi de yok, yanında değil..
ağlamak tek çareydi o da onu yapıyordu; ağlıyordu, sessizce o varken ki gibi.
tek farkı vardı dayayabileceği bir omuz yoktu.
siyah ve soğuk sokakların arasından evine gitti, yağmuru hisseden, karanlığı yaşayabilen o eve..
her zaman ki gibi yalnızdı,
her zaman ki gibi yazıyordu;
o'nu, o'nu ve o'nu...
ama yanlış zaman değildi..
