bir şeyi ne kadar çok istersen senden o kadar çok uzaklaştığını fark ettim, tam tersi olması gerekirken...
artık verdiğim tüm kararları sorgular oldum, nerede hata yaptığımı bilmediğim için, hata yaptığımdan bile emin olmadan...
bir şeyler ters gidiyor diye düşünüyordum ama herşey olması gerektiği gibi ne eksik ne fazla. biraz kaderci olmaya karar verdim sanırım. sonunda ne olcağı nasıl olsa bana bağlı değil diye
fakat şimdi öğrendim ki herşey benim suçum. aldığım tüm kararları kendi başıma aldım, acıyıda ben istedim, mutlu olmaya çalışırkeni, keşke demeye hakkım yok. o hakkı benden uzun zaman önce aldılar, sadece belki kaldı onuda söylemeyeceğime söz verdim
peki bana ne kaldı senin isimin dahil hangi kelime bana yasak değil
her kahraman arayışı, her kahramanın ihtiyaç duyduğu şeyle başlar, bir düşmanla
benim hikayemde düşman kim ? yada kahraman ?
sanırım her ikisi de benim ...
eğer öylese beterin beteri gerçekten varmış. sığınacak bir limanım yoksa çivisi çıkmış şu dünyada
