bursaspor un en büyük rakibinin ertugrul saglam oldugu maçtır. niye dedik böyle bir iki kelam edelim. son 6 7 haftadır cok sıkı takip ediyorum ertugrul saglam ve bursasporu. fenerbahce türkiye kupası maçlarından beri. bir sezon önce hakemlerin verdikleri kararları görmezden gelip 2 pozisyon için feryat figan cıkartmıstı ertugrul saglam. daha sonra fenerbahçeli blogseverler gerekli bilgileri ve görüntüleri verdiler zaten hemen aynı gece. olayları, maçları, bursaspor lehine verilern haksız kararları gözüne soktular ertugrul sağlam ın.
bir futbolcu düşünün ki normal bir orta saha mucadelesinde faul yapıyor ve yaptıgı faulun farkında, ve hakem faul düdüğü çalıyor. tam o saniye kenardan ertugrul saglam ın hareketleri başlıyor itirazlar bagırmalar cagırmalar. o faul yapan futbolcuda kayış kopar.
ya da gol kaçırınca kenardan yine bağırmalar, el kol hareketleri.
dikkat ettiniz mi son 3 4 haftadır lick tv yorumcularından maç içinde 4 5 kere aynı cümleyi duyuyoruz.
-christoph daum bugun hiç yerinden kalkmadı.
ve yine dikkat ettiniz mi fenerbahçe galatasaray deplasmanında emre belozoglu nu oynatmadı.
iki dikkat çeken hususun bir ana teması var. oda sakin olabilmek.
sahadaki savaşan 11 oyuncuyu tv başındaki 25 milyon taraftarına yem etmemek.
ve yine bir dikkat cekici nokta daha. buyrun son 6 haftanın en cok puan toplyan takımı daum lu fenerbahce, en cok bekleneni vermeyen takımı ise sağlam lı bursaspor.
ertugrul saglam ın biraz daha sakin, biraz daha motive edici, biraz daha babacan, biraz daha "yenilseniz bile sorun değil" mesajı veren görüntüsüne bürünmesi gerekiyor sanki.
