çok antin kuntin bir yazı olacak, büyük hissediyorum.
yalnızlık kutsal,bu bariz ortada.
mahallesinden araba geçmeyen, okul çıkışı kavga ve küfür eşliğinde pencerenizin önünden geçmeyen çocuklar yoksa mahallenizde bu sözcüklerimle sizlere hükmedemeyeceğim.
ama ben bildiğin gürültü kirliliğine kutsalımı satıyorum.
dürümcü bile kuyruk acısının merhemi olarak demet akalından, gittim gözün aydın, bittim helal olsun diyorsa yalnızlık kutsaldır. en sessiz dükkanın içinde kanatları bitli muhabbet kusu var aga. yalnızlık kutsaldır tabi.
eviniz bile buna müsait değil bi kere, sektörün mını mıncıklayan, yalıtım sistemi kızlık zarı gibi duvarlar var etrafımızı çeviren. yan komşunun gaz çıkarma seyrini bile takip etmek mümkün. elektirkli sürüpgenin emiş gücünü bile kazıyorsunuz beyninize, desti izdivaçtaki ''nedim amcaaaa, beğendin miii'' cıvıklığını bile duyabiliyorsunuz.
yalnızlık iki dirhem bir çekirdek istediğimiz an yalın haliyle, gelemiyor ve geldiğinde tüm evren , necla teyzenin topal kedisi bile ''çıt'' çıkaramayacağını hala bilmiyorsa, yalnızlık kutsaldır ..
