dücane cündioğlu'nun deneme tarzında ortaya koyduğu eser.
insana dair yazılan,zaman zaman kelimelerin kökeninden hareket ederek,manayı bulmaya çalışan,anlamak,anlatmak için ıstırap çeken bir adamın,adamı sarsmak için yazdığı,adam gibi eser.
--spoiler--
ey talip,görüşünden,bilişinden değil;görüşünde,bilişinde ısrar etmekten utan!sen aklın sıra kavradığını zannediyorsun.oysa kavranan sensin,farkında bile değilsin.
aklı terk etmedikçe aklın sınırlarını terk edemezsiniz.
"kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın.yapılması gereken tek şey,sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.önemli olan:hayatta en çok şeye sahip olmak değil,en az şeye ihtiyaç duymaktır." sahip olmak değil,sadece olmak,yani rıza ve teslimiyet.
...sözün özü hiçbir varlık kendi mertebesinden dışarı çıkamaz,ama insan insanlığından çıkabilir.
sizin olanların değil,biraz da sizin değerinizin miktarından konuşsak.
ızdırap veren sorudur,cevap değil.cevaplar yatıştırır,sorular kışkırtır.
--spoiler--
