"yok benim hayatım böyle güzel olamaz. ne kadar istesem de olmayacak biliyorum!" düşüncesinden sonra inceden gözyaşları iner. özellikle ameli'nin yardım ettiği adamın kendi çocukluğunu anımsaması ve misket sahnesi insanı hönkürterek ağlatma yetisine sahiptir. amelie çok çok güzel bir film hele hele mucizelere inanlar için; hayata tutundurtur, uçurtmadan umutlar yaratır izleyenlerine ama aynı mucizeleri hayattan beklemek üzer insanı. o yüzden burun çekerek hatta hönkürerek amelie izlenmeli ama melinda and melinda denen filmdeki şu replik akıldan çıkartılmamalı "life is manageable enough when you keep your dreams modest."
