karakter kısıtlaması yüzünden kısa yazılmış başlıktır. tamamı; türk basınında şehit olan askerlerimizin haberlerinin 1 dakika, pkk'nın aleni destekçisi olan ahmet türk'ün yediği yumruğun günlerce konuşulması olayıdır.
ilginçtir gerçekten. benim binlerce askerim bazı şerefsizler yüzünden ölüyor ve haberleri en fazla 1 dakika sürüyor.
adamın bir tanesi aleni olarak pkk'yı destekliyor, bir türkiye cumhuriyeti vatandaşı da yaşananlardan dolayı üzülüyor, kızıyor ve adama yumruğu çakıyor. sonra bu haber günlerce gündemimizi meşgul ediyor. yok şu parti ne dedi, yok bdp tehditler savurdu.
hayret hakikaten ya. bir insan ölmüş. var mı ötesi? ölmek işte. bitti, hiç uğruna bir insan yok artık. hemde hiç bir günahı yokken, sadece ülkesini savunurken ölüyor. annesi babası kahroluyor, tüm tanıdıkları yıkılıyor. ölen askerimizin varsa eğer çocukları babasız büyüyecek, eşi ömrü boyunca bir daha gülemeyecek.
bundan daha önemli bir şey olabilir mi?
ben bıktım artık ahmet türk'ün burnunu görmekten, bdp'nin tehditlerini dinlemekten, başbakanın bu olay yüzünden ezilip büzülmesinden.
eğer konuşulacaksa benim ölen askerim konuşulsun. her gün anılsın o adam. o adam benim toprağım için öldü, kutsal benim için, herkes için.
bir hainin burnunun kırılması beni zerre kadar ilgilendirmiyor.
