" el ayak çekilince, sohbetler tükenince, dostlar eve gidince, bu geceler işkence.." demiş şair *.
gece, gündüze nispeten daha sessiz olduğundan düşünce-hayal ortamına güzel bir fon oluşturur.
kimse bölmesin, balkonumdan yıldızları izleyeyim, en çok parlayanını seçip bu benim olsun diyeyim. hilal şeklindeki ay'a bakıp çocukluğumu anımsayayım: - ay dede bana bisiklet getir..
sigaramdan derin bir nefes çekip sevdiklerimi düşüneyim; fonda hüzünlü bir müzik çalsın, sözleri olmasın, ben yazayım..
gece, melankolizmin ağır bastığı zaman dilimi..
