uzun zaman sonra, annem tarafından zorla götürüldüğüm bir pazar günüydü.
yüzlerce kişi arasından, yavaş yavaş ilerleme safhaları yüzünden gerildiğim bu günde, annem yeşillik almak için durdu. önümüzde orta yaşlarda bir adam satıcıyla bir şeyler konuşuyordu;
-gardaşım 50 kr olurmu marul? 3 tane 1 tl ye ver hadi ver.
+amcacım tek fiyat bizde; 50 kr.
-olurmu ama şuncacık şeye 50 kr, in biraz.
+tamam amca al 3 tane al.
satıcının daraldığını hissettim o anda, kaymış bir şekilde; "al ulan hepsini al" moduna girmişti.
her işin bir zorluğu olduğunu kanıtlarcasına.
