adını büyük harflerle başlattığım hayat
gitgide dayanılmaz oluyor
buzdolabında çocuk ölüleri
sokak korkusu, anason yalazı
-beni niye kimseler sevmiyor?
ki ben hiçlik'e adanmış bir asansör kuğusu
üçüncü kattan sonrasını hatırlamıyorum
boynumu büküp kıvrılıyorum
-ama niye beni hiç kimseler sevmiyor?
