herkes kendi kalbinin ekmeğini yer gibi seda sayan ın söylediği ve programında atasözü ya da çok önemli bir lafmis gibi dekorun en görünür yerine, söyleyeniyle beraber yazılmış kiro olan laflardır. ekmek le kalbi aynı kefeye koymak nasıl bi algılama biçimidir? kalp hisseder, yaşatır, ekmek doyurur ve mideye hitab eder..
