ah muhsin ünlü'nün "âlem"e fiktif-asabi selamı.
aklım çıkıyor.
dayanamıyorum.
dönüp dönüp tekrar okuyorum.
bir kitap bu kadar mı insafsız olur?
bir şiir bu kadar mı çivi çakar?
bir şair bu kadar mı imanlı olur?
meydan okumak istiyorum.
cenke susamışım.
biatı özlemişim.
itaate varmak istiyorum.
sadece sokağa çıkıp 5000 kişiyi zımbalayıp, 5000 kişiye ilan-ı aşk etmek istiyorum.
şiirlerde "yusuf" ya da "kuyu" denmesin artık.
başkaldırıya madalyası iade edilsin.
zarifoğlu gelsin.
yorganın üstüne battaniye örtenler kanaat notu olarak "pekiyi" alsın.
hatıraları hatırlatanlar kahırdan kazanlarda yansın.
hatıraları hatırlatanlar gülsuyunda yıkansın.
şems kim?
hallac kim?
latince'yi bilmek zorunda mısın?
gemileri yakanlar bana kavgayı öğretse,
sonra gelip sevdayı mıhlasalar...
bir kitap bu kadar çok şey yazdırmasa...
ben kendimi bir "halt" sanmasam...
kendime geleyim ki, herkes bana gülsün.
bu kitap ilköğretim 2'de iki kez okunsun.
dahi anlamına gelen 'de' oyundan atılsın.
ah muhsin ünlü bir şiir daha yazsın.
